1- ولایت مداری،
سرپوشی برای فقدان تفکر
در کشور ما معمولا روال
اینگونه است که رهبری صحبت می کند و بقیه حرف ایشان را تکرار می کنند.
و اسم این کار، ولایت مداری
گذاشته می شود.
قاطبه ولایت مداران کنونی، منظورشان از ولایت مداری، پذیرش بی کم و کاست سخنان
رهبران سیاسی و مذهبی خود است.
تا جایی که برخی از آنان،
تصور می کنند که ما خودمان اساسا امکان فهم حقیقتی را نداریم.
بلکه این تنها رهبران ما
هستند که حقیقت به تمامه و بکماله نزد آنها حاضر است.
و به سخنان آنها، به چشم حل
المسائل تمامی پرسش ها و مشکلات کنونی نگریسته می شود.
و بدتر از همه این ها این است
که این کار خود را عین دین داری و حرکت در صراط مستقیم می دانند.
و این توهم برایشان حاصل می
شود که با خواندن و تکرار سخنان رهبران خود، دیگر بی نیاز از مطالعه و تفکر و تعمق
اند.
در حالی که تلقی این افراد از اساس غیر دینی است.
و این گزاره که هر چه ولی
فقیه بگوید درست است و بهترین و کامل ترین سخن درباره آن موضوع است؛ هیچ پشتوانه
دینی ندارد.
و از قضا یک گزاره نیهیلیستیک
و ویرانگر است.
و حتی خود حضرت امام خمینی
(ره)، که مبدع یا به تعبیر دقیق تر احیا کننده نظریه ولایت فقیه بودند نیز همچون
نگاهی نداشتند.
ایشان در کتاب مشهور ولایت
فقیه خود می گویند:
"وقتی می گوییم ولایتی
را که رسول اکرم (ص) و ائمه علیهم السلام داشتند؛ بعد از غیبت فقیه عادل دارد؛
برای هیچ کس این توهم نباید پیدا شود که مقام فقها همان مقام ائمه (ع) و رسول اکرم
(ص) است. زیرا اینجا صحبت از مقام نیست. بلکه صحبت از وظیفه است. ولایت یعنی حکومت
و اداره کشور و اجرای قوانین شرع مقدس، یک وظیفه سنگین و مهم است. نه این که برای
کسی شان و مقام غیر عادی به وجود بیاورد و او را از حد انسان عادی بالاتر ببرد. به
عبارت دیگر، ولایت مورد بحث، یعنی حکومت و اجرا و اداره بر خلاف تصوری که خیلی از
افراد دارند؛ امتیاز نیست. بلکه وظیفه ای خطیر است. " ( کتاب ولایت فقیه – صفحه 51 )
ادامه مطلب در ادامه مطلب
برای دانلود فایل پی دی اف، اینجا را کلیک کنید.
