۸ مطلب با موضوع «مطالب اعضای تشکل» ثبت شده است

گسیختگی تاریخی و فرهنگی و تقدم سیاست بر تفکر

اشاره:

مسائل و مشکلات جامعه خودمان را می توان به طرق مختلفی طرح و نظاره کرد.

آنچه که غالبا در جامعه ما به عنوان ریشه مشکلات کنونی معرفی می شود؛ عدم تدبیر مناسب از سوی مسئولان  از یک سو و توطئه های بیگانگان و استکبار از سوی دیگر است.

این تلقی، اگرچه برخی امور را در پیش چشم ما ظاهر و نمایان می کند؛ اما باعث به خفا رفتن بسیاری از امور حقیقی تر که می توان آنها را ریشه اصلی مشکلات جامعه ما دانست؛ می شود.

مقاله زیر نوشته دکتر رضا داوری اردکانی از جمله معدود نوشته هایی است که می کوشد مسئله را نه در صورت فردی، روانشناسانه، جامعه شناسانه، سیاسی و غیره بلکه در صورتی تاریخی و فرهنگی طرح کند.

چرا که به عقیده ایشان ما دچار یک گسیختگی تاریخی شده ایم.

" تاریخ، از نسبت آدمیان با زمان پدید می آید. اگر این نسبت، نسبت آشنایی و همنوایی باشد؛ تاریخ نظم و پیوستگی دارد. و اگر نسبت، نسبت بیگانگی و دوری است؛ همه کارها از هم پاشیده و پیوندها گسیخته است. تاریخ، عهد است. با عهد سست و در عهد سست همت ها سست می شود."

برای دانلود فایل پی دی اف مقاله اینجا را کلیک کنید.

ادامه مطلب...
۰۲ دی ۹۴ ، ۱۷:۲۱ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
واحد برادران

بزرگترین حجاب عصر ظهور

غرب و مدرنیته صرفا یک موضوع پژوهشی آکادمیک نیست. بلکه یک واقعیتی است که ما با آن روبه روییم و همچون هوایی که ما را احاطه کرده است و ما متوجه آن نیستیم، قلب و فکر ما را کم و بیش تحت سیطره خود درآورده است. بنابراین لازم است که در کنار شناخت حصولی و تئوریک غرب، یک درک حضوری هم از این تمدن و سیطره آن در ما ایجاد بشود. فایل صوتی زیر سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین میرباقری در مورد یکی از عناصر این تمدن، یعنی سبک زندگی مدرن است که ایشان از آن به عنوان بزرگترین حجاب عصر ظهور یاد می کنند.
دانلود فایل سخنرانی استاد میرباقری

۰۴ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۳۸ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
واحد برادران

دانشجو، موضوع، حادثه...

دانشگاه و علم آموزی در سطوح بالا، به نحوی که با مفاهیمی مثل تکنیک (علوم فنی) یا  آکادمی(علوم انسانی) و یا آزمایشگاه (علوم تجربی) سر و کار داشته باشد، از دوره دارالفنون در ایران کلید خورد. شاید نتوان به دارالفنون نام دانشگاه نهاد و موسسین اولین دانشگاه های به سبک امروز را باید چند ده سال بعد در میان دانشمندان و حاکمان دوره های بعد جست و جو کرد. اما قدر مسلم می دانیم که ابتدای پروژه دانشگاه و تربیت دانشجو یک فرآیند با اهداف صرفا علمی از سوی ایران بوده است. که البته تبعات و نتایج فرهنگی ، سیاسی و حتی مذهبی را به دنبال داشته است. اگر نخواهیم به دنبال اطناب کلام برویم حداقل می توانیم این را بگوییم که جوان ایرانی، تا قبل از آشنایی با مفهومی به نام روشنفکری در غرب، بر دوش خود رسالت چندانی برای تاثیرگذاری بر جامعه نمی دید. این به معنی این نیست که جوانان قبل از دارالفنون و دانشگاه، برای جامعه خود دغدغه مند نبودند. بلکه به معنی آن است که بعد از ورود پدیده دانشگاه و هویت جدیدی به نام دانشجو، و پیوند آن با روشنفکری، جوانان نه به اعتبار جوان بودن، یا مسلمان بودنشان( که در این اعتبارات با بقیه مردم فرقی ندارند) بلکه به اعتبار دانشجو بودنشان، فرد ارزشمند و حامل یک رسالت نامیده شدند.

ادامه مطلب...
۱۱ خرداد ۹۳ ، ۱۶:۰۳ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
واحد برادران

سیاست یا سیاست زدگی؟؟؟

این امر که سیاست در پوشش کلام، فلسفه و عرفان ظاهر می شود اولا بدان جهت است که سیاست با این معارف نسبت دارد و ثانیا صورت خاص این پوشیدگی مظهر وضع فکری جامعه و نشانه وجود یک مشکل اخلاقی و تاریخی است. نسبت تفکر با سیاست از مرتبه یگانگی آغاز و تا قهر و بیگانگی کشیده می شود؛ یعنی این نسبت همیشه و در همه جا ثابت نیست. سیاستمداران گاه خود متفکر و گاهی بکلی با تفکر بیگانه اند؛ اما معمولا روش و رویه سیاستمداران با اهل نظر تفاوت دارد. تفکر صبور، آرام، مراقب و مواظب است. اما سیاست چه بسا سال ها به یک قضیه هیچ اعتنایی نکند و ناگهان تمام توجه را به آن معطوف سازد. سیاست تا خطر را از نزدیک نبیند به آن توجه نمی کند و چون دست و زبانش به شدت مشغول است به گفته ها خوب گوش نمی دهد و دورها را نمی بیند (مگر سیاستی که سیاستمدارانش متفکر باشند)؛ به این جهت هر چه بگوییم – به شرط آنکه روال کارها را به هم نزنیم- اعتنا نمی کند و کاری ندارد که آن گفته ها آشفته و پریشان است یا بهم مربوط و اصولی و منظم و مبتنی بربنیانی استوار.
سیاست به صورت کار دارد نه به ماده و مضمون و به این جهت در نزاع های فکری یا مناقشات ایدئولوژیک، وارد نمی شود. حتی فلسفه خوانده هایی که ملاحظات سیاسی را در نظر دارند پی نمی برند که جوهر فلان مناغشه ی ظاهرا فلسفی و نظری، سیاست و مقاصد ایدئولوژیک است. ما باید برای سیاست زدگی فکری بکنیم و بکوشیم سیاست و علم و فکر را از سیاست زدگی جدا و رها سازیم. ولایت حقیقی سیاست، توام با تفکر است و در آن، تفکر سیاست را راه می برد اما در سیاست زدگی، سیاست از تفکر جدا می شود و جای آن را می گیرد و تمام شئون و اوصاف آن را به خود نسبت می دهد؛ به این جهت شاید تفکر دشمنی خوش ظاهرتر و خطرناکتر از سیاست زدگی نداشته باشد. سیاست زدگی که به صورت های گوناگون و گاهی در هیئت فلسفه ظهور می کند علف هرزی است که کشتزار سیاست، ایدئولوژی، فلسفه و دین را آلوده و تباه می سازد.
برگرفته از کتاب فلسفه در دام ایدئولوژی
دکتر رضا داوری اردکانی


۰۵ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۳۵ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
واحد خواهران

ازادی

آزادی

می خواهم درباره آزادی با شما صحبت کنم. مساله پیچیده ای است و احتیاج به مطالعه و درک دارد. ما درباره آزادی، آزادی مذهب و آزادی عمل بسیار صحبت کرده ایم. کتاب های زیادی در این مورد توسط دانش پژوهان نوشته شده است اما فکر می کنم می توانیم به سادگی و مستقیما به آن نزدیک شویم وشاید به این ترتیب به یک راه حل واقعی برسیم.
نمی دانم آیا هرگز هنگام غروب آفتاب به برافروختگی فوق العاده آسمان نگاه کرده اید؟
برای دیدن، تماشاکردن و برای آنکه تمام حواس را متوجه یک چیز زیبا کنید ذهن بایستی از همه قیدها آزاد باشد و نبایستی متوجه مشکلات، نگرانی ها و تفکرات باشد. فقط هنگامی که ذهن کاملا آرام است می توانی واقعا مشاهده کنی زیرا در آن هنگام ذهن نسبت به زیبایی، فوق العاده حساس می شود و شاید این سرنخی باشد برای مساله آزادی ما.

ادامه مطلب...
۰۹ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۴:۴۵ ۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
واحد خواهران

من از یک راه طی شده حرف میزنم

تصور نکنید که من با زندگی به سبک و سیاق متظاهران به روشنفکری ناآشنا هستم، خیر. من از یک راه طی شده، با شما حرف می زنم. من هم سالهای سال در یکی از دانشکده های هنری درس خوانده ام. به شب های شعر و گالری های نقاشی رفته ام. موسیقی کلاسیک گوش داده ام، ساعت ها از وقتم رابه مباحثات بیهوده و درباره چیزهایی که نمی دانسته ام گذرانده ام. من هم سال ها با جلوه فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته ام. ریش پرفسوری وسبیل نیچه ای گذاشته ام و کتاب <انسان تک ساحتی> ، نوشته <هربرت مارکوزه> را بی آنکه آن زمان خوانده باشم اش، طوری دست گرفته ام که دیگران جلد آن را ببینند و پیش خودشان بگویند عجب، فلانی چه کتاب هایی می خواند، معلوم است که خیلی می فهمد. اما بعد خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده است که ناچار شده ام رودربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقا بپذیرم که تظاهر به دانایی هرگز جایگزین دانایی نمی شود و حتی از این بالاتر، دانایی نیز با تحصیل فلسفه حاصل نمی آید. باید در جست وجوی حقیقت بود و این متاعی است که هرکس به راستی طالبش باشد آن را خواهد یافت و در نزد خویش خواهد یافت.

و حالا از یک راه طی شده با شما حرف می زنم.


۲۹ آبان ۹۲ ، ۱۷:۳۶ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
واحد خواهران

در زمین که می کاریم؟


اخیرا اخبارهای متواتری مبنی بر پیشرفت علمی کشور شنیده می شود که امیدوار کننده به نظر می رسند و نظر هر شنونده ای را بخود جلب می کنند.مثلا: تعداد دانشگاه های کشور چندین برابر شده یا تعداد مقالات چاپ شده توسط محققان ایرانی در مجلات معتبر چند برابر گشته است. ایران در  رشد علمی رتبه اول را داراست و ...
اما اگر به این آمار و ارقام صوری بسنده نکنیم و مساله را عمیق تر بررسی کنیم به این سوالات می رسیم که آیا با رشد بی نظیر تعداد دانشگاه ها، کیفیت خروجی های آن هم چندیدن برابر شده است؟ اگر تعداد مقالات رشد چشمگیر داشته است، آیا این مقالات به کشور هم خدمتی کرده است؟ اگر علم جدید که علم تکنولوژی است در کشور ما در حال رشد آن هم با این سرعت است پس چرا حرکت چرخ های صنعتمان با کوچکترین تحریم ها توسط بیگانگان به شدت کند می شود؟ و چرا در بسیاری از قسمت های صنعت مشکلاتی وجود دارد که بعد از گذشت چندین سال بدون راه حل مانده است؟
برای پاسخ به این سوالات پرداختن به مقوله دانشگاه به عنوان مهم ترین عنصر موثر در ارزیابی علم کشور ضروری به نظر می رسد.  وجود دانشگاه در یک جامعه برای چیست؟ وما پیشرفت علمی را با چه هدفی دنبال می کنیم؟ مگر نمی خواستیم نیروهایی بپرورانیم  برای تولید علم، برای سرافرازی کشور و برای خدمت به ملت؟ مگر نمی خواستیم دانشجویانی خروجی دانشگاه باشند که آینده سازان کشور باشند و دنیای علم کشور را مستحکم بنا کنند؟ و آیا واقعا بنای علم کشور درحال شکل گیری است؟ 

۲۹ آبان ۹۲ ، ۱۷:۱۷ ۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
واحد خواهران

می‌ترسیدیم آژانس بگوید مجلس شورای اسلامی را هم می‌خواهیم بازدید کنیم

به گزارش تریبون مستضعفین،  ۲۷ آذرماه ۷۳ سمیناری دو روزه با عنوان «بررسی جنبه‌های حقوقی و فنی و سیاسی پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای» با همکاری وزارت امور خارجه، سازمان انرژی اتمی ایران و دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.

در این سمینار که در محل سازمان انرژی اتمی ایران برگزار گردید، دکتر حسن روحانی نائب رئیس وقت مجلس شورای اسلامی و دبیر شورای امنیت ملی سخنران افتتاحیه بود. دکتر روحانی طی سخنانی خواستار بازنگری پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) از سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و لزوم استفاده حقه همه کشورها از انرژی هسته‌ای جهت اهداف صلح‌جویانه شد.

متن این سخنرانی در شماره ۱۸ نشریه سازمان انرژی اتمی‌ایران- پاییز ۷۴ منتشر شده است. بازخوانی بخش‌هایی از این سخنرانی در آستانه دور جدید مذاکرات هسته‌ای مفید است.

ادامه مطلب...
۰۶ آبان ۹۲ ، ۱۷:۱۴ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
واحد برادران