من از یک راه طی شده حرف میزنم

تصور نکنید که من با زندگی به سبک و سیاق متظاهران به روشنفکری ناآشنا هستم، خیر. من از یک راه طی شده، با شما حرف می زنم. من هم سالهای سال در یکی از دانشکده های هنری درس خوانده ام. به شب های شعر و گالری های نقاشی رفته ام. موسیقی کلاسیک گوش داده ام، ساعت ها از وقتم رابه مباحثات بیهوده و درباره چیزهایی که نمی دانسته ام گذرانده ام. من هم سال ها با جلوه فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته ام. ریش پرفسوری وسبیل نیچه ای گذاشته ام و کتاب <انسان تک ساحتی> ، نوشته <هربرت مارکوزه> را بی آنکه آن زمان خوانده باشم اش، طوری دست گرفته ام که دیگران جلد آن را ببینند و پیش خودشان بگویند عجب، فلانی چه کتاب هایی می خواند، معلوم است که خیلی می فهمد. اما بعد خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده است که ناچار شده ام رودربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقا بپذیرم که تظاهر به دانایی هرگز جایگزین دانایی نمی شود و حتی از این بالاتر، دانایی نیز با تحصیل فلسفه حاصل نمی آید. باید در جست وجوی حقیقت بود و این متاعی است که هرکس به راستی طالبش باشد آن را خواهد یافت و در نزد خویش خواهد یافت.

و حالا از یک راه طی شده با شما حرف می زنم.

در زمین که می کاریم؟

اخیرا اخبارهای متواتری مبنی بر پیشرفت علمی کشور شنیده می شود که امیدوار کننده به نظر می رسند و نظر هر شنونده ای را بخود جلب می کنند.مثلا: تعداد دانشگاه های کشور چندین برابر شده یا تعداد مقالات چاپ شده توسط محققان ایرانی در مجلات معتبر چند برابر گشته است. ایران در  رشد علمی رتبه اول را داراست و ...
اما اگر به این آمار و ارقام صوری بسنده نکنیم و مساله را عمیق تر بررسی کنیم به این سوالات می رسیم که آیا با رشد بی نظیر تعداد دانشگاه ها، کیفیت خروجی های آن هم چندیدن برابر شده است؟ اگر تعداد مقالات رشد چشمگیر داشته است، آیا این مقالات به کشور هم خدمتی کرده است؟ اگر علم جدید که علم تکنولوژی است در کشور ما در حال رشد آن هم با این سرعت است پس چرا حرکت چرخ های صنعتمان با کوچکترین تحریم ها توسط بیگانگان به شدت کند می شود؟ و چرا در بسیاری از قسمت های صنعت مشکلاتی وجود دارد که بعد از گذشت چندین سال بدون راه حل مانده است؟
برای پاسخ به این سوالات پرداختن به مقوله دانشگاه به عنوان مهم ترین عنصر موثر در ارزیابی علم کشور ضروری به نظر می رسد.  وجود دانشگاه در یک جامعه برای چیست؟ وما پیشرفت علمی را با چه هدفی دنبال می کنیم؟ مگر نمی خواستیم نیروهایی بپرورانیم  برای تولید علم، برای سرافرازی کشور و برای خدمت به ملت؟ مگر نمی خواستیم دانشجویانی خروجی دانشگاه باشند که آینده سازان کشور باشند و دنیای علم کشور را مستحکم بنا کنند؟ و آیا واقعا بنای علم کشور درحال شکل گیری است؟ 

اردوی یک روزه به مقصد شهر مقدس قم

بسمه تعالی

واحد خواهران تشکل دانشجویی آرمان قصد دارد به حول قوه الهی اردویی یک روزه، همراه با گعده های بحث دانشجویی، برگزار نماید. زمان اردو جمعه 10 آبان می باشد. حرکت از دانشگاه ساعت 7:30 صبح و بازگشت از قم صبحگاه روز شنبه مقرر شده است.
برای ثبت نام به واحد خواهران تشکل دانشجویی آرمان ( جنب جهاد علمی ) و یا به اتاق 211 خوابگاه 9 مراجعه فرمایید.
هزینه ثبت نام اردو 5000 تومان می باشد.
ومن الله توفیق

می‌ترسیدیم آژانس بگوید مجلس شورای اسلامی را هم می‌خواهیم بازدید کنیم

به گزارش تریبون مستضعفین،  ۲۷ آذرماه ۷۳ سمیناری دو روزه با عنوان «بررسی جنبه‌های حقوقی و فنی و سیاسی پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای» با همکاری وزارت امور خارجه، سازمان انرژی اتمی ایران و دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.

در این سمینار که در محل سازمان انرژی اتمی ایران برگزار گردید، دکتر حسن روحانی نائب رئیس وقت مجلس شورای اسلامی و دبیر شورای امنیت ملی سخنران افتتاحیه بود. دکتر روحانی طی سخنانی خواستار بازنگری پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) از سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و لزوم استفاده حقه همه کشورها از انرژی هسته‌ای جهت اهداف صلح‌جویانه شد.

متن این سخنرانی در شماره ۱۸ نشریه سازمان انرژی اتمی‌ایران- پاییز ۷۴ منتشر شده است. بازخوانی بخش‌هایی از این سخنرانی در آستانه دور جدید مذاکرات هسته‌ای مفید است.

بیانیه جنبش عدالتخواه دانشجویی به مناسبت شهادت مرزداران غیور ایرانی

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله اموات؛ بل احیاء عند ربهم یرزقون

متاسفانه باخبر شدیم دیشب جمعی از پاکترین فرزندان ایران اسلامی در حمله گروه های تروریستی در پاسگاه مرزی سراوان به شهادت رسیدند.
جنبش عدالتخواه دانشجویی ضمن عرض تسلیت به محضر امام زمان(عج) مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، ملت شریف ایران و خانواده های شهدا، نکاتی را خدمت مردم همیشه در صحنه ایران اسلامی عرض می نماید.
این حادثه تروریستی درحالی اتفاق می افتد که ایران در برهه حساسی از مذاکرات هسته ای بر سر منافع حقه ملت در یک جنگ دیپلماتیک با قدرت های جهانی است. در سابقه تاریخی ملت ایران، نمونه های زیادی از تحریم و ترور از سوی دولت های مستکبر برای گرفتن امتیاز و فشار وجود دارد. امروز نیز ناامنی در کشور و مرزهای ایران اسلامی می تواند تحریک گروه های دست نشانده تروریستی برای اجرای نقشه های شوم برخی کشورهای قدرت طلب باشد.
بی شک مقصر اصلی اینگونه وقایع غیرانسانی دولت هایی هستند که با حمایت های خود از گروه های تروریستی موجب رشد آنها در منطقه شده اند و نا امنی امروز در خاک همسایگان شرقی ما نتیجه سیاست های جنگ افروزانه این دولت ها در جهت پیاده سازی نقشه های شوم صهیونیستی است.
سوال اینجاست که چگونه دولت آمریکا که به بهانه از بین بردن تروریست ها وارد افغانستان شد و هزاران تن از مردم بیگناه کشورهای افغانستان و پاکستان را به خاک و خون کشید، خود در برهه ای حامی تروریست ها علیه ملت ایران شد و امروز نه تنها شاهد از بین رفتن تروریسم در منطقه نیستیم بلکه شاهد رشد آنها نیز هستیم؟
از همین رو جنبش عدالتخواه دانشجویی ضمن محکومیت این عمل بزدلانه تروریستی، اعلام می دارد که این اقدام بازی شوم طراحی شده برخی ابرقدرت ها و دولت های فتنه گر منطقه ای برای اعمال فشار و ناامن سازی ایران است.
در پایان دشمنانی که سودای ناامنی ایران در سر دارند بدانند که نظام اسلامی با اقتدار پاسخ اینگونه حملات را خواهد داد، اما امنیت کشور با جان تک تک ما گره خورده است، همه ما دانشجویان بر سر پیمان خود با امام امت مردانه ایستاده ایم و اگر روزی لازم باشد کلاسهای درس را رها کرده به مرزها خواهیم شتافت، ما فرزندان محرمیم و شهادت اوج افتخار ما است.
به امید ظهور عدالت گستر گیتی
جنبش عدالتخواه دانشجویی
۴/۸/۱۳۹۲